فاصله متوسط از زمین	384500 کیلومتر
قطر استوا	3476 کیلومتر
مدت حرکت وضعی	27/32 روز زمینی
مدت حرکت انتقالی	27/32 روز زمینی
سرعت مداری	1/02 کیلومتر در ثانیه
دمای سطحی	-155 تا 105 درجه سانتیگراد
جرم(زمین=1)	0/01
چگالی متوسط(آب=1)	3/34
جاذبه(زمین=1)	0/16
تعداد قمر	0

کره ماه که تنها قمر طبیعی زمین است، که پوشیده از سنگ بوده و قطرش یک چهارم قطر زمین می باشد. ماه، نوری از خود ندارد اما نور خورشید را منعکس کرده و قابل رویت می شود. کره ماه پوشیده از غبار بوده، آب و حیات در آن یافت نمی شوند. بخاطر جاذبه بسیار ضعیفش نمی تواند ذرات گاز را نگه دارد و بنابراین فاقد جو است.
در سطح ماه هزاران گودال شهابسنگی وجود دارند که گدازه آتشفشانی در بعضی از این گودالهای بزرگ تراوش کرده و باعث تشکیل دریا (ماریا) در سطح ماه شده است.

چنین به نظر می رسد که ماه پیش از تشکیل پوسته اش حالتی مذاب داشته است. سن قدیمی ترین سنگی که از ماه به زمین آورده شده نشان می دهد که این پوسته حدود 48/4 میلیارد سال پیش تشکیل شده است. طی 500 میلیون سال بعد از تشکیل پوسته، بمباران شدید شهابسنگها باعث شکستگی، تغییر شکل و ذوب مجدد پوسته شد.
ضربات ناشی از دو شهابسنگ عظیم اخیر باعث تشکیل دو حوزه (دریا) ارینتال و ایمبریوم شده اند. جو جاذبه سطحی ماه بقدری ضعیف است که نمی تواند مانع از فرار ذرات گاز به فضا شود. در نتیجه، جرم کل جو کره ماه به اندازه جرم هوای درون یک استادیوم بسکتبال است.

img/daneshnameh_up/a/a6//Sakhtaremah.jpg

اندازه کره ماه در مقایسه با سایر اقمار منظومه شمسی متوسط است. بزرگترین قمر ، متعلق به مشتری است که گانیمید نام داشته و قطرش 5262 کیلومتر است ، در حالیکه قطر ماه 3476 کیلومتر می باشد. از اقمار متعدد کوچکتر، می توان از کردلیا ، قمر اورانوس، نام برد که فقط 30 کیلومتر قطر دارد .

شکل گیری ماه

ماه و زمین بطور همزمان و حدود 5/4 میلیارد سال پیش شکل گرفتند. اینکه ماه دقیقاً چگونه به وجود آمده هنوز معلوم نشده است. ممکن است همراه با زمین در اوایل شکل گیری منظومه شمسی شکل گرفته باشد، یا اینکه بعدها جذب میدان جاذبه شده و در مدار قرار گرفته است. نظریه ای که بیش از سایر نظریه ها پذیرفته شده این است که ماه از برخورد یک سیارک به اندازه مریخ به زمین به وجود آمده است.

img/daneshnameh_up/f/f2//Sheklgirimah.jpg

اثرات متقابل جاذبه های زمین و ماه بر همدیگر باعث افزایش مدت حرکت وضعی هر دو جسم شده است. بعنوان مثال، زمانی مدت حرکت وضعی زمین (طول شبانه روز) فقط 10 ساعت بود، اما این زمان به 24 ساعت کنونی افزایش یافته است.
اگر این روند همچنان ادامه پیدا کند، طول ماهها به 47 روز خواهد رسید. اما مقیاس زمانی این روند بسیار طولانی تر از طول عمر خورشید بوده، بنابر این منظومه شمسی عمر کافی برای رسیدن به آن زمان را نخواهد داشت.
قطر خورشید 400 برابر قطر ماه، و فاصله آن از زمین نیز 400 برابر فاصله ماه از زمین است. این اتفاق تصادفی باعث می شود تا هم ماه و هم خورشید به یک اندازه به نظر رسیده و در هنگام کسوف تمام سطح خورشید گرفته شود.

گودالها و دریاها

بیش از 5/3 میلیارد سال پیش ، سطح ماه به شدت توسط شهابسنگها بمباران شد و گودالهای زیادی در سطح آن به وجود امدند. وسعت بعضی از این گودالها به 300 کیلومتر (185 مایل) می رسد که توسط دیواره هایی از کوههای سنگی که بر اثر برخورد شهابسنگها به وجود آمده اند، محصور شده اند.

بعضی از گودالها، دیوارهای تراس دار یا حلقه های کوهستانی هم مرکز داشته و در اکثر آنها قله هایی نیز وجود دارند. گودالهایی که رگه های بزرگ و درخشان توف نام دارند، بسیار تماشایی هستند. تعدادی از گودالهای بزرگتر از گذاره آتشفشانی پر شده و درباهایی در سطح ماه بوجود آورده اند.

img/daneshnameh_up/e/ef//Godalkoohestan.jpg

گودال کوهستان
این گودال رگه دار که 84 کیلومتر (52 مایل)
قطر داشته و در جنوب غربی نیمه نزدیک ماه
قرار دارد ، "تیکو" نامیده می شود . تیکو دارای
دیوارهای بلند تراس دار و قله های مرکزی است.

اهله ماه

همیشه 50 درصد سطح ماه در معرض نور خورشید قرار دارد. میزان ناحیه روشن ماه، به موقعیت ماه نسبت به زمین و خورشید بستگی دارد. اندازه ناحیه قابل رویت، از کاملاً تاریک تا ماه کامل متغیر است. این دوره کامل هشت مرحله دارد که اهله ماه نامیده می شوند. چرخه اهله ماه، هر 53/29 روز کامل می شود .

خسوف و کسوف

گرفتگی زمانی رخ میدهد که یک جرم آسمانی بطور موقت در مسیر نور یک جرم آسمانی دیگر قرار گیرد. در طول سال، 2 یا 3 خسوف (ماه گرفتگی) رخ می دهند، آن هم وقتی که زمین بین ماه کامل و خورشید قرار گرفته و بر سطح ماه سایه افکند. یک یا دو کسوف (خورشید گرفتگی) نیز در طول سال رخ می دهند. کسوف بر اثر قرار گرفتن ماه بین زمین و خورشید به زمین به وجود می آید. هنگام کسوف، حدود 161 کیلومتر (100 مایل) از زمین در تاریکی قرار می گیرد.
نقش سایه خورشید گرفتگی فقط زمانی قابل رویت است که سایه ماه روی مکانی که بیننده در آن قرار دارد بیفتد . ماه گرفتگی در هر قسمتی از زمین که روبروی ماه قرار گرفته باشد قابل رویت است.